کارکرد تولید منابع مؤثر در نظام سلامت، سازوکارهایی برای تربیت نیروی انسانی کارآمد و اثربخش و تأمین تسهیلات، تجهیزات و ملزومات موردنیاز برای ارائه خدمات سلامت فراهم می‌آورد. لذا تشریح وضعیت کارکرد تولید منابع با تمرکز بر بهره‌وری و عدالت، می‌تواند تلویحات سیاستگذاری ارزشمندی برای تصمیم‌گیری آگاه از شواهد فراهم آورد. از طریق مرور روایتی، همه مطالعات ملی انجام‌شده بعد از طرح تحول سلامت، در بخش آموزش و پژوهش علوم پزشکی و زیرساخت‌های نظام سلامت ایران مرور شدند. نتایج نشان داد میزان بهره‌وری در کارکرد آموزشی در مقایسه با پژوهش بیشتر است و از منظر عدالت، نابرابری‌هایی در شاخص‌های کمی پژوهش و آموزش در میان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور وجود دارند که البته تا حدی این نابرابری‌ها با اجرای طرح تحول سلامت روند کاهشی داشته است. به نظر می‌رسد، بازنگری در ترکیب‌بندی سیاست‌های فعلی به‌منظور تأمین فرصت‌های عادلانه آموزشی و پژوهشی و توسعه زیرساخت‌های فیزیکی، تسهیلاتی و بودجه‌ای ضروری است.